EU-regelgevingskader 2025: essentiële gids voor Indiase bedrijven
- Dr. Krishna Kishore
- 14 apr
- 9 minuten om te lezen

De bilaterale handel tussen India en de EU bedroeg € 88,1 miljard in 2021. Dit vertegenwoordigt een opmerkelijke groei van 35% die aantoont waarom Indiase bedrijven inzicht moeten krijgen in het evoluerende regelgevingskader van de EU. Het bloeiende handelspartnerschap geeft Indiase exporteurs toegang tot een markt van 447 miljoen EU-consumenten met een bbp van meer dan € 14 biljoen.
Indiase bedrijven die naar de EU exporteren, zullen vanaf januari 2026 aan nieuwe milieuregels moeten voldoen. De Ecodesign for Sustainable Products Regulation (ESPR) staat centraal in deze veranderingen. De regels zullen in de eerste plaats van toepassing zijn op exporteurs van ijzer, staal, aluminium, textiel, meubels en andere grote industrieën. Bedrijven moeten gedetailleerde milieu-informatie verstrekken via digitale productpaspoorten.
In dit stuk wordt alles uitgelegd over de wijzigingen in de regelgeving in de EU en hoe deze van invloed zijn op Indiase bedrijven. U leert welke stappen nodig zijn om aan deze regelgeving te voldoen. De focus blijft liggen op nieuwe eisen voor bedrijven waarvan de EU-omzet meer dan 150 miljoen euro bedraagt. De inhoud helpt u de uitdagingen en kansen te begrijpen die deze nieuwe regels met zich meebrengen.
Inzicht in de belangrijkste wijzigingen in de regelgeving van de EU
Recente wijzigingen in het EU-kader brengen bedrijven die actief zijn of exporteren naar Europese markten in nieuwe richtingen. Deze veranderingen willen milieuvriendelijke bedrijfspraktijken bevorderen en de mondiale waardeketens beter verantwoordelijk maken.
Nieuwe compliance-eisen voor 2025
De Richtlijn Corporate Sustainability Reporting (CSRD) vereist nu gedetailleerde duurzaamheidsrapportage van bedrijven met grote EU-activiteiten. Bedrijven die in de EU meer dan €150 miljoen verdienen, moeten duurzaamheidsinformatie op groepsniveau rapporteren. Bovendien hebben bedrijven een EU-dochteronderneming nodig die volgt duurzaamheidsrapportagevereisten of leidt een EU-filiaal met een omzet van meer dan € 40 miljoen.
De EU heeft blijk gegeven van haar vastberaden toewijding aan de bescherming van het milieu via het Carbon Border Adjustment Mechanism (CBAM). Vanaf januari 2025 kunnen bedrijven alleen de ‘EU-methode’ gebruiken om ingebedde emissies te rapporteren. Via het CBAM Registry-portaal kunnen installatiebeheerders buiten de EU hun installatie- en emissiegegevens rechtstreeks delen met rapporterende aangevers.
Impact op Indiase exporteurs
De EU is de grootste handelspartner van India; de onderlinge handel zal in 2023 een waarde van 124 miljard euro bereiken. Niettemin brengen deze nieuwe regels zowel uitdagingen als kansen voor Indiase bedrijven met zich mee. CBAM- en ontbossingsregelgeving hebben Indiase exporteurs zorgen gemaakt over markttoegang en nalevingskosten.
Indiase bedrijven met dochterondernemingen of grote activiteiten in de EU moeten deze richtlijnen volgen. Als u dit niet doet, kan dit leiden tot boetes die kunnen oplopen tot 4% van de jaaromzet. Bedrijven moeten dus:
Kijk eens naar de huidige ESG-praktijken
Steek geld in betrouwbare systemen voor gegevensverzameling
Betrek belanghebbenden meer
Houd de toeleveringsketens nauwlettend in de gaten
Digitale productpaspoorten
Digitale productpaspoorten (DPP's) vormen een belangrijke aanvulling op het regelgevingskader. Tegen 2027 moet elk textielproduct dat in de EU wordt verkocht een eenvoudige DPP hebben met de vereiste productinformatie en details over de gevolgen voor het milieu. Een geavanceerde DPP wordt verplicht tegen 2030, en een gedetailleerde circulaire DPP tegen 2033.
Het DPP-systeem heeft producten nodig die unieke identificatiegegevens dragen die voldoen aan de ISO/IEC 15459:2015-normen. Dit digitale document moet gedetailleerde informatie bevatten over:
Gebruikte grondstoffen
Productieprocessen
Milieueffecten gedurende de hele levenscyclus
Onderhoudsinstructies
Hergebruik- en recyclingmogelijkheden
De Europese Commissie zal uiterlijk 19 juli 2026 een centraal digitaal register opzetten om alle DPP-gegevens op te slaan. Bedrijven moeten weten dat iedereen die een product op de markt brengt, ervoor moet zorgen dat DPP-gegevens accuraat zijn, ongeacht hun plaats in de toeleveringsketen.
Deze regelwijzigingen tonen de toewijding van de EU aan milieuvriendelijke en transparante bedrijfspraktijken. Indiase bedrijven die naar de EU-markten exporteren, moeten hun activiteiten aanpassen en deze vereisten zien als kansen om concurrerender te worden door betere duurzaamheidspraktijken.
Essentiële documentatievereisten
Indiase bedrijven moeten goed letten op de documentatievereisten om met succes door het regelgevingskader van de EU te kunnen navigeren. Ze moeten gedetailleerde documentatie opstellen die de naleving van de EU-normen en -regelgeving aantoont.
Vereiste certificaten en vergunningen
Het Enig Administratief Document (SAD) is de levensader van alle EU-importen. Bedrijven moeten specifieke informatie over hun goederen verstrekken. Het document moet het volgende bevatten:
Identificatiegegevens van alle bij de operatie betrokken partijen
Op maat goedgekeurde behandelingsdetails
Informatie over vervoermiddelen
Commerciële en financiële informatie
Lijst met bijbehorende documenten
Bedrijven moeten een Registratie- en identificatienummer van marktdeelnemers (EORI). in de EU te importeren. De douaneautoriteiten kennen deze unieke identificatiecode toe. Het nummer speelt een cruciale rol bij alle douanegerelateerde communicatie en aangiften.
Afhankelijk van de geïmporteerde goederen kunnen verschillende certificaten nodig zijn:
Gezondheidscertificaten voor planten, levende dieren en dierlijke producten
Fytosanitaire certificaten voor landbouwproducten
Technische normalisatiecertificaten
Certificaten die bijzondere producteigenschappen bevestigen
De handelsfactuur heeft specifieke elementen nodig voor de douaneafhandeling in de EU, net als bij standaard verkoopdocumentatie. Deze elementen omvatten de gegevens van de exporteur en importeur, factuurnummer, gedetailleerde goederenbeschrijving, betalingsvoorwaarden en leveringsvoorwaarden volgens de toepasselijke Incoterms.
Digitale nalevingsregistraties
Bedrijven moeten hun nalevingsdocumentatie elektronisch bijhouden om tegemoet te komen aan de digitale transformatie-initiatieven van de EU. Het Entry Summary Declaration (ENS)-systeem vereist voorafgaande indiening van vrachtinformatie binnen specifieke deadlines:
Container zeevracht: 24 uur vóór belading
Bulk zeevracht: 4 uur voor aankomst
Shortsea shipping: 2 uur voor aankomst
Wegverkeer: 1 uur voor aankomst
De aangifte douanewaarde wordt verplicht voor geïmporteerde goederen met een waarde van meer dan € 20.000. Dit document moet het formulier DV 1 volgen, zoals gespecificeerd in Verordening (EU) 2016/341, en moet worden getoond met het ED.
Bedrijven kunnen deze opties gebruiken voor documentatie over het bewijs van oorsprong:
Certificaten van niet-preferentiële oorsprong afgegeven door kamers van koophandel
Certificaten van preferentiële oorsprong voor verlaagde rechten op grond van handelsovereenkomsten
Factuurverklaringen voor zendingen tot € 6.000,-
REX-systeemaangiften voor geregistreerde exporteurs
De paklijst heeft geen specifiek formaat nodig, maar moet gedetailleerde informatie bevatten over:
Pakkettypes en -nummers
Inhoud beschrijving
Netto- en brutogewichten
Afmetingen van pakket
Verzekeringsdocumentatie is noodzakelijk wanneer de handelsfactuur geen relevante gegevens bevat. Het moet de dekking voor risico's tijdens het hanteren, opslaan, laden en transporteren van goederen gedetailleerd beschrijven.
Industriespecifieke nalevingsrichtlijnen
Indiase bedrijven moeten hun nalevingsaanpak afstemmen op de sectorspecifieke regelgeving van de EU. Elke sector wordt geconfronteerd met zijn eigen reeks uitdagingen die zorgvuldige aandacht behoeven.
Textiel- en kledingsector
De EU-strategie voor duurzaam en circulair textiel heeft strenge eisen gesteld aan textielproducenten en -exporteurs. De textielconsumptie is nu het vierde grootste milieuprobleem in de EU, na voedsel, huisvesting en mobiliteit. De EU heeft gereageerd door verplichte regelingen voor uitgebreide producentenverantwoordelijkheid (EPR) op te zetten die gevolgen zullen hebben voor Indiase textielexporteurs.
Vanaf 2025 zullen bedrijven die textiel op de EU-markt verkopen, moeten betalen voor:
Inzameling en sortering van textielafval
Recyclingactiviteiten
Vermindering van de milieu-impact
Deze regels gelden voor op één na alle producenten, ook buiten de EU. Producten omvatten kleding, schoenen, dekens en huishoudlinnen. De EU creëert jaarlijks ongeveer 12,6 miljoen ton textielafval. Kleding en schoenen vormen 5,2 miljoen ton van dit afval.
Chemische en farmaceutische industrie
De farmaceutische sector wordt geconfronteerd met gedetailleerde hervormingen als gevolg van de herziene farmaceutische wetgeving van de EU. De belangrijkste nalevingsvereisten zijn onder meer:
Betere maatregelen voor leveringszekerheid
Strengere milieunormen
Nieuwe protocollen voor antimicrobiële resistentie (AMR).
Betere manieren om toegang te krijgen tot patiënten
Farmaceutische bedrijven moeten:
Geef eerlijke toegang in de hele EU
Houd toeleveringsketens veilig
Volg milieuverantwoorde praktijken
Bestrijd antimicrobiële resistentie met behulp van een One Health-aanpak
Technologische diensten
Digitale dienstverleners moeten zich aanpassen aan de Digital Services Act (DSA), die op 17 februari 2024 volledig van kracht werd. Het raamwerk stelt verschillende regels vast op basis van soorten diensten:
Zeer grote online platforms: Bedrijven met meer dan 45 miljoen gebruikers moeten beschikken over:
Betere systemen voor inhoudsmoderatie
Protocollen voor risicobeoordeling
Duidelijke rapportagesystemen
Onlineplatforms en hostingdiensten: Regels zijn onder meer:
Duidelijke stappen om met illegale inhoud om te gaan
Open rapportagesystemen
Maatregelen ter bescherming van gebruikers
Het EU Product Compliance Network (EUPCN) waakt over markttoezicht door:
Lidstaten verbinden
Gezamenlijke handhaving uitvoeren
Informatie delen tussen sectoren
Indiase technologiebedrijven moeten zich voorbereiden op gedetailleerde regels voor digitale operationele veerkracht, vooral in de financiële dienstverlening. De Digital Operational Resilience Act (DORA) vereist:
Kaders voor ICT-risicobeheer
Systemen voor het melden van incidenten
Regelmatig testen van de veerkracht
Risicomonitoring door derden
Deze sectorspecifieke richtlijnen tonen de standvastige toewijding van de EU aan verantwoorde, veilige en open bedrijfspraktijken. Indiase exporteurs moeten deze vereisten goed begrijpen om concurrerend te kunnen blijven op hun markten.
Kostenimpact van nieuwe regelgeving
Het nieuwe regelgevingskader van de EU brengt grote financiële uitdagingen met zich mee voor Indiase bedrijven die toegang willen krijgen tot de markt. Uit een volledige analyse blijkt dat deze kosten uit vele lagen bestaan en van invloed zijn op de manier waarop bedrijven hun activiteiten en investeringen plannen.
Directe nalevingskosten
De bedrijfsgrootte bepaalt hoeveel compliance gaat kosten. Kleine bedrijven hebben behoefte aan Investeringen in naleving van de AVG tussen INR 4 lakhs en INR 15 lakhs. Middelgrote ondernemingen moeten INR 8 lakhs tot INR 30 lakhs uitgeven, terwijl grote bedrijven ergens tussen INR 20 lakhs en meer dan INR 70 lakhs kunnen betalen.
Deze kosten omvatten:
Kosten certificeringsinstantie: INR 40.000 tot INR 25.00.000, afhankelijk van de bedrijfsgrootte
Consultantkosten: INR 1.00.000 tot INR 15.00.000 op basis van complexiteit
Interne kosten voor training en audits: INR 50.000 tot INR 10.00.000
Doorlopende monitoringkosten: INR 30.000 tot INR 5.00.000 per jaar
Groene regelgeving kan gevolgen hebben voor 43% van de Indiase export naar de EU, ter waarde van INR 3122,08 miljard. Bedrijven moeten controleren of ze er klaar voor zijn en hun budgetten zorgvuldig plannen.
Technologie-investeringsbehoeften
Bedrijven moeten hun technische infrastructuur upgraden om aan de regelgeving te voldoen. Ze hebben betrouwbare datamanagementsystemen nodig om tegen 17 januari 2025 aan de DORA-vereisten te voldoen. Deze systemen moeten het volgende hebben:
Kaders voor ICT-risicobeheer
Testsystemen voor digitale veerkracht
Mechanismen voor het melden van incidenten
Risicomonitoringtools van derden
Bedrijven die de gegevens van EU-burgers verwerken, besteden doorgaans tussen INR 1,50.000 en INR 10,00.000, op basis van hun huidige infrastructuur. Het kan zijn dat oude systemen duurder zijn om te upgraden vanwege compatibiliteitsproblemen.
Digitale productpaspoorten vereisen investeringen in:
Systemen voor gegevensverzameling en -beheer
Oplossingen voor het volgen van de supply chain
Instrumenten voor milieueffectbeoordeling
Niet-tarifaire maatregelen zoals CBAM en ontbossingregelgeving hebben nu gevolgen voor grote exportsectoren. Deze omvatten textiel, chemicaliën, consumentenelektronica, kunststoffen en voertuigen – goed voor 32% van de Indiase export naar de EU in 2022. Dit laat zien waarom bedrijven slimme technologie-investeringen nodig hebben om op de EU-markt te kunnen blijven verkopen.
Bedrijven moeten deze stappen volgen:
Bekijk hun huidige technische mogelijkheden
Zoek hiaten in de nalevingsvereisten
Focus op onmisbare upgrades
Maak een stappenplan voor de implementatie
De Europese Commissie zegt dat naleving van de regelgeving mogelijk extra investeringen van ongeveer 4,5% van het bbp per jaar vergt. Deze investeringen werpen vaak hun vruchten af door betere bedrijfsvoering en meer marktkansen.
Stappen om naleving te bereiken
Indiase bedrijven hebben een systematische aanpak nodig om hieraan te voldoen EU-regelgeving. Een goed opgezette strategie zorgt voor een continue verbinding met de veranderende digitale wereld en minimaliseert operationele verstoringen.
Beoordeling en gap-analyse
Een volledig beeld legt de basis voor nalevingsbereidheid. Het proces toetst de huidige praktijken aan de EU-vereisten via verschillende stappen:
Bedrijven moeten hun gegevens controleren om informatiestromen in kaart te brengen en kwetsbaarheden op te sporen. Deze beoordeling helpt bij het identificeren van de hiaten tussen bestaande datasystemen en AVG-standaarden die gerichte oplossingen mogelijk maken.
Bedrijven moeten hun cyberbeveiligingskaders en operationele kracht herzien. DORA vereist betrouwbare protocollen voor ICT-risicobeheer, waardoor het van cruciaal belang is om de huidige technische mogelijkheden te beoordelen.
Implementatie stappenplan
Organisaties moeten een duidelijke tijdlijn opstellen nadat ze de hiaten hebben ontdekt. De routekaart moet zich richten op cruciale nalevingsgebieden op basis van:
Onmiddellijke wettelijke deadlines
Beschikbaarheid van hulpbronnen
Technische complexiteit
Zakelijke effecten
Om maar één voorbeeld te noemen: bedrijven moeten tegen januari 2026 digitale productpaspoorten implementeren. Dit werk vereist leverancierscoördinatie, bijgewerkte documentatiesystemen en traceerbaarheid van de toeleveringsketen.
Opleidingsvereisten
Volledige trainingsprogramma's voor het personeel zorgen voor effectieve compliance. Organisaties moeten expertise opbouwen op het gebied van:
Protocollen voor gegevensbescherming
Normen voor milieunaleving
Digitale documentatiesystemen
Methoden voor risicobeoordeling
Rolspecifieke training zorgt ervoor dat medewerkers hun nalevingsplichten begrijpen. Regelmatige beoordelingen meten de effectiviteit van de training en benadrukken gebieden die meer aandacht behoeven.
Het kernteam moet toezicht houden op de nalevingsinspanningen. Dit team kan samenwerken met de EU-autoriteiten en consistente naleving van de regelgeving handhaven.
Succes op het gebied van compliance vereist constante monitoring en aanpassing. Regelmatige interne en onafhankelijke audits sporen potentiële problemen vroegtijdig op en maken snelle oplossingen mogelijk. Gedetailleerde nalevingsgegevens tonen aan dat een bedrijf zich inzet voor de EU-normen en bouwen het vertrouwen van belanghebbenden op.
Conclusie
Indiase bedrijven worden geconfronteerd met zowel hindernissen als vooruitzichten bij de aanpassing aan de EU-regelgeving. De oorspronkelijke nalevingskosten variëren tussen INR 4 lakhs en INR 70 lakhs, afhankelijk van de bedrijfsgrootte. Deze investeringen zullen de markttoegang vergroten en de activiteiten op de lange termijn optimaliseren.
Succes op de EU-markt vereist focus op drie essentiële gebieden. Digitale systemen die documentatie goed beheren, leiden tot een snellere douaneafhandeling. Bedrijven moeten goed letten op veranderende normen, vooral als ze te maken hebben met textiel, chemicaliën en technologische diensten. Een sterke basis ontstaat door het analyseren van hiaten, het opstellen van duidelijke routekaarten en het uitgebreid opleiden van personeel.
Digitale productpaspoorten worden vanaf januari 2026 verplicht voor verschillende bedrijfstakken. Indiase bedrijven moeten nu beginnen met hun nalevingswerkzaamheden in plaats van te wachten op deadlines. Early movers krijgen een voorsprong op de concurrentie en vermijden zware boetes die kunnen oplopen tot 4% van de jaaromzet.
House of Companies helpt Indiase bedrijven met deskundige begeleiding en ondersteuning door de EU-regelgeving heen. Ons team zorgt ervoor dat uw bedrijf alle complianceregels volgt terwijl het groeit en uitbreidt in de markt.
Succes op de EU-markt komt voort uit het zien van deze regelgeving als springplank naar betere bedrijfspraktijken. Ze tonen de toewijding van uw bedrijf aan milieuvriendelijke methoden en transparantie.
Commentaires